1940-1945: Anne Frank – świadectwo zbrodni nazizmu

Anne Frank nad pamiętnikiem

Agresja Niemiec hitlerowskich na Holandię w roku 1940 i jej okupacja przez nazistów przyniosła ogromne zmiany przede wszystkim dla ludności żydowskiej. W krótkim czasie nasiliły się różne działania antyżydowskie. Naziści przystąpili do realizacji swego podstępnego celu – najpierw należało Żydów zarejestrować, następnie odizolować, a później wywieźć do obozu masowej zagłady. Holenderscy Żydzi nie mieli dużego wyboru – mogli zgłosić się na wezwanie albo się ukryć. Anne Frank wraz z ojcem Otto, matką Edith i siostrą Margot już w roku 1934 uciekła przed prześladowaniami z Niemiec do Holandii. Od 1942 roku ukrywali się w dawnej oficynie. W tym czasie trzynastoletnia Anna pisała swój znany dziennik. Opisywała w nim wspomnienia beztroskich lat dzieciństwa, codzienne smutki i małe radości, ale również pełne nadziei marzenia i fantazje dotyczące życia po wojnie. Historia Anny zakończyła się tragicznie. W sierpniu 1944 roku, po ponad dwuletnim ukrywaniu się, rodzina Anny została zdradzona i wywieziona do obozu w Auschwitz, a stamtąd do Bergen-Belsen, gdzie Anna zmarła z powodu wyczerpania na tyfus plamisty tuż przed wyzwoleniem obozu.

RSG Ter Apel: Annelies Duursma, Wanda Nieman, Floortje Meulman