1953: De Watersnoodramp – het Deltaplan ( Nederlands strijd tegen het water )
De conditie van de dijken in Nederland liet ten gevolge van de Duitse bezetting en de moeilijke economische periode sterk te wensen over. In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 was de waterstand van de Nederlandse kust vele malen hoger dan normaal. Dat werd veroorzaakt door een sterke noordwesterstorm in combinatie met springtij.
De dijken in Zeeland en Zuid-Holland braken op vele plaatsen door. Een enorme watersnoodramp was het gevolg. Meer dan 1800 mensenlevens waren te betreuren. Daarnaast was het een verlies aan dierenlevens, huizen en andere gebouwen onnoemelijk groot. Ook kon de landbouwgrond jaren niet gebruikt worden.
Na de watersnood heerste er alom maar één gedachte: dit mag nooit meer gebeuren! De regering gaf opdracht tot het Deltaplan. Als gevolg daarvan werd al spoedig begonnen met de Deltawerken waardoor de veiligheid achter de dijken van Nederland werd gegarandeerd.
omhoog