X
Wędruj z nami po ścieżce europejskiej historii

1804: Kodeks Cywilny Napoleona

Napoleon I Bonaparte pracuje nad Kodeksem Cywilnym

Kodeks Cywilny miał na celu uregulowanie życia Francuzów począwszy od ich urodzenia aż do śmierci. Stanowił podstawę nowoczesnego prawa francuskiego, ustalał status prawny i majątkowy obywateli, określał ich wzajemne relacje, nadawał im prawa i obowiązki .

 

Data ogłoszenia Kodeksu Napoleona w roku 1804 jest najważniejszą datą w historii francuskiego prawa cywilnego. Do tego czasu, w zależności od regionu, obowiązywały liczne i różnorodne przepisy cywilno-prawne. Od XII i XIII wieku na północy królestwa francuskiego stosowano prawa zwyczajowe, przejęte z obyczajów galijskich, frankońskich i germańskich zdobywców. Południe Francji opierało się zaś głównie na prawie rzymskim, które już w VI wieku ujęte w Kodeksie Justyniana, zostało ponownie odkryte w XI wieku we Włoszech. Rewolucja Francuska próbowała w trakcie politycznego procesu jednoczenia i tworzenia nowych instytucji prawnych skodyfikować prawo cywilne. Ustawa z 21 marca 1804 roku wprowadzająca Kodeks Cywilny unieważniała jednocześnie wszystkie dotychczasowe przepisy. Kodeks odniósł we Francji, a także zagranicą, znaczny sukces. Był stosowany w całym cesarstwie Napoleona I Bonaparte, a w XIX wieku stał się inspiracją dla licznych kodeksów zagranicznych.

 

élèves du Lycée Notre Dame de la Compassion à Pontoise

klawisz