9 na Christus : Varusslag
De Duitse Varusslag werd in de Duitse geschiedenis stiefmoederlijk behandeld hoewel de gevolgen ervan tot op de dag van vandaag reiken.
Publius Quinctilius Varus en Arminius, tegenspelers in de slag, werden door een gemeenschappelijke voorgeschiedenis gevormd. Varus werd in het jaar 6 na Christus door keizer Augustus met het stadhouderschap van Germanië belast. Arminius daarentegen was de zoon van een vorst van de Cherusken. Toen hij nog een kind was, werd hij naar Rome weggevoerd waar hij een militaire opleiding volgde en zelfs in de ridderstand werd verheven. Arminius trok samen met Varus ten strijde, zat samen met hem aan tafel en hoorde tot zijn vertrouwelingen. In het jaar 9 na Christus echter liep alles anders af: Arminius, inmiddels weer bij zijn stam teruggekomen maar verder in Romeinse diensten, liet Varus en de drie aan hem ter beschikking gestelde legioenen in een val lopen. In moerassige, heuvelachtige en bosrijke gebieden konden de Romeinen geen behoorlijke marsorde vormen. Regen verzwaarde de toch al 50 kg zware wapenrustingen aanzienlijk, zodat de Germaanse krijgers onder Arminius gemakkelijk spel hadden. In kleine stoottroepen sloegen de Germanen bressen in de Romeinse gelederen. Na drie dagen was de slag voorbij en de Germanen kwamen als overwinnaars uit de slag. Drie Romeinse legioenen waren gesneuveld, Varus pleegde op het slagveld zelfmoord en de gevangen genomen Romeinen werden tot slaven gemaakt of opgeofferd. Er wordt beweerd dat keizer Augustus „Quintili Vare, legiones redde!“ heeft uitgeroepen toen het bericht van de nederlaag aan hem werd overgebracht; „Quintilius Varus, geef mij mijn legioenen terug!“ Maarten Luther verduitste de naam Hermann en stichtte zodoende een volksheld voor wie in 1873 vlakbij Detmold een monument werd opgericht: het Hermannmonument.
Schüler/innen des Gymnasiums Papenburg
