732: Bitwa pod Poitiers – powstrzymanie ekspansji Arabów

Karol Młot w bitwie pod Poitiers

25 października 732 roku Frankowie pod wodzą Karola Młota, w bitwie pod Poitiers, pokonali armię arabską i położyli kres najazdom Maurów na tereny leżące na północ od Pirenejów.

W niespełna 100 lat po śmierci Mahometa jego wojownicy zdobyli Hiszpanię i dzisiejszą Langwedocję (od swych siedmiu dużych miast prowincja nosiła wtedy nazwę Septymania). W roku 721 w Tuluzie muzułmański marsz na północ wstrzymał Odon, książę Akwitanii. Nie poprzestał na wygraniu bitwy, ale postanowił zapobiec ponownemu przekroczeniu Pirenejów przez hiszpańskich Maurów. W tym celu wezwał na pomoc Franków żyjących na północ od Loary. Ze wsparciem przybył Karol Młot, wódz frankijski, pochodzący z wpływowej rodziny Pepinów ze Wschodniego Królestwa Franków. 25 października 732 roku, w pierwszym dniu ramadanu, Maurowie zdecydowali się na walkę. Ich lekka, niezdyscyplinowana kawaleria natrafiła na regularne oddziały lepiej uzbrojonych wojowników frankijskich. Przywódca muzułmanów Abdal-Rahmann zginął podczas bitwy, a jego zniechęceni żołnierze wycofali się pod osłoną następnej nocy. Karol Młot wykorzystując słabą pozycję księcia Odona, podporządkował sobie kolejne biskupstwa Loary. Następnie wdarł się na południe kraju, które celowo splądrował i uwolnił od wodzów muzułmańskich kontrolujących ten obszar od kilku lat.

élèves du Lycée Notre Dame de la Compassion à Pontoise